Περισσότερα από 380 ακίνητα στη Ρόδο διεκδικεί η ισραηλιτική κοινότητα

Περισσότερα από 380 ακίνητα διεκδικεί ο Ο.Π.Α.Ι.Ε (Οργανισμός Περιθάλψεως και Αποκαταστάσεως Ισραηλιτών Ελλάδος) στη Ρόδο, η πλειονότητα των οποίων βρίσκεται εντός της Μεσαιωνικής Πόλης και τα υπόλοιπα σε κεντρικές περιοχές της πόλης της Ρόδου.
«Αν πας στο Κτηματολόγιο, θα δεις ότι αναγράφεται: ορθόδοξος Ιταλός (ortodoxo Italiano) ήμασταν λοιπόν Ορθόδοξοι Ιταλοί εμείς και Μουσουλμάνοι αυτοί που μένουν στα Κρητικά και Ισραηλίτης ή Εβραίος Ιταλιάνο οι υπόλοιποι. Έλεγε λοιπόν η συνθήκη ότι, όσοι δεν αποποιηθούν την ξένη υπηκοότητα χάνουν τα ακίνητά τους ως εχθρική περιουσία.
Αυτό εν μέρει είναι σωστό, όμως επειδή στη Δωδεκάνησο ήμασταν Ιταλική επαρχία και παραμείναμε έτσι μετά το πόλεμο, μετά το 1945 βγήκε ειδικός νόμος που έλεγε ότι «οι κτίσαντες την Ιταλική ιθαγένεια λόγω του πολέμου καθίστανται αναδρομικά και πριν τον πόλεμο Έλληνες υπήκοοι, παρεκτώς και εάν προσέλθουν και αποποιηθούν της ελληνικής ιθαγένειας» τόνισε ο κ. Καραμιχάλης. «Δηλαδή όλοι οι Μουσουλμάνοι, Εβραίοι, Ορθόδοξοι παύουν να είναι Ιταλοί και είναι αναδρομικά ορθόδοξοι ή Μουσουλμάνοι από το 1939. Σύμφωνα λοιπόν με τη συνθήκη χάνω το ακίνητό μου σαν περιουσία γιατί δεν ήρθα να αποποιηθώ της ελληνικής ιθαγένειας, κάτι όμως που έρχεται σε αντίθεση με τον ειδικό νόμο που εκδόθηκε μετά τον πόλεμο».
Συνεχίζοντας την επεξήγηση του ο δικηγόρος του Ο.Π.Α.Ι.Ε αναφέρει πως «η δεύτερη παράμετρος είναι πως το Ελληνικό Δημόσιο γνώριζε ότι το τελευταίο βαγόνι που έφυγε για Άουσβιτς είχε κόσμο από τη Ρόδο και την Κω. Ήταν οι τελευταίοι Εβραίοι που θανατώθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από τη στιγμή που γνωρίζεις ότι έχει πεθάνει ο δικαιούχος πώς έχεις την απαίτηση, ακόμα και αν δεν είχε βγει ο νόμος περί κτήσεως Ιθαγένειας, να έρθει και να αποποιηθεί την Ιταλική Ιθαγένεια»;
Σύμφωνα με τον κ. Καραμιχάλη, όλα μαζί τα ακίνητα που έχουν εντοπίσει ανέρχονται σε 380 και καθημερινά προστίθενται και άλλα. Τα ακίνητα αυτά είναι «καθαρά», ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο και έχουν υφαρπαγή από Εβραίους της Ρόδου. «Όταν μιλάμε για Ρόδιους Εβραίους – διευκρινίζει ο δικηγόρος του Ο.Π.Α.Ι.Ε- αναφερόμαστε σε ανθρώπους που είναι Εβραίοι στο θρήσκευμα αλλά είναι Ρόδιοι μία χιλιετηρίδα. Άρα μιλάμε για Ρόδιους πολίτες. γνωστούς ανάμεσά μας οικογενειάρχες, αυτοί λοιπόν οι παππούδες ή οι πατεράδες τους μεταφέρθηκαν στο Άουσβιτς. Το Ελληνικό Δημόσιο θέλησε λοιπόν να ρυθμίσει τι θα γίνει με τις περιουσίες τους.
Και λέει ότι επειδή πρόκειται για Έλληνες, οι περιουσίες των Εβραίων που έχουν εκτοπιστεί και θανατωθεί, περιέρχονται σε έναν Οργανισμό, ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου που συστήνεται το 1946 και επικυρώνεται με σχετικό νόμο το 1949, ο οποίος ονομάζεται Οργανισμός Περιθάλψεως και Αποκαταστάσεως Ισραηλιτών Ελλάδος (ΟΠΑΙΕ) στον οποίο περιέρχονται τα ακίνητα σαν να είναι κληρονόμος. Αν σε αυτόν τον οργανισμό έρθουν οι κληρονόμοι και διεκδικήσουν τα ακίνητά τους, ο Οργανισμός οφείλει να τα αποδώσει.
Με την παρέλευση ενός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος ο Οργανισμός καθίσταται ιδιοκτήτης των ακινήτων. Τα ακίνητα λοιπόν από τη πρώτη στιγμή που εκτοπίστηκε ο Ισραηλίτης και μπήκε στο βαγόνι, ανήκουν στον ΟΠΑΙΕ με νόμο του Ελληνικού Δημοσίου. Έρχεται λοιπόν το Ελληνικό Δημόσιο μετά το 1972 και λέει «εδώ βρήκα μερικά ισραηλιτικά ακίνητα, βρήκα εγκαταλελειμμένα και τους γράφω μία κατάληψη». Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ορισμένα από τα ακίνητα αυτά δεν ήταν εγκαταλελειμμένα, έχουμε συγκεκριμένη περίπτωση όπου το ακίνητο κατοικούνταν, διέμεναν μέσα οι ιδιοκτήτες οι οποίοι δεν αντιλήφθηκαν έγκαιρα τι είχε συμβεί με το ακίνητο τους και το «έχασαν».
«Μερικά τα χρησιμοποιεί ως δημόσιο (το κτήριο του ΕΟΤ δεν είναι διεκδικήσιμο) κάποια ακίνητα τα έχει μετατρέψει δημόσιες υπηρεσίες, κάποια είναι αρχαιολογικοί χώροι όπως τα αρχαία της Παλιάς Συναγωγής κ.α. τα οποία δεν έχει πρόθεση να τα διεκδικήσει ο Ο.Π.Α.Ι.Ε. Θέλουμε δικαιοσύνη και όχι εκδίκηση» είπε ο κ. Καραμιχάλης.
Για αυτό και έχουν ξεκινήσει μία διαδικασία διεκδίκησης σε πρώτη φάση αυτών των ακινήτων που είναι «καθαρά», που δεν έχουν δηλαδή μεταβιβαστεί, και ευελπιστούν να υπάρξει πεδίο συνεννόησης με το Ελληνικό Δημόσιο.
«Το Δημόσιο θα έπρεπε να λειτουργεί λίγο σαν παράδειγμα για όλους εμάς. Στην προκειμένη περίπτωση έπραξε κάτι το οποίο είναι παράδειγμα προς αποφυγήν. Δηλαδή καταπάτησε μία ξένη περιουσία, καταπάτησε εν γνώσει ότι καταπατά παράνομα ξένη περιουσία και αντί μίας συγγνώμης και για να μην πω αντί μία κολοσσιαίας αποζημίωσης για τα χρόνια που εισέπραττε –εκμεταλλευόταν αυτά τα ακίνητα και δεν εισέπραττε, θέλησε να έρθει να αντιδικήσει σφόδρα και σθεναρά ελπίζοντας ότι θα νομιμοποίησει την παρανομία. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω ποιος δίνει εντολές για αυτές τις πρακτικές και δεν καταλαβαίνω ποια η λογική και ποια η ηθική του κράτους στο να καταπατά περιουσίες και να επιμένει να τις εμφυακώνει στην κρατική περιουσία.
Και ειδικά τώρα που τα ακίνητα έχουν εκχωρηθεί με τον 4389/16 στο Υπερταμείο κατά κυριότητα για 100 χρόνια ένας λόγος παραπάνω το κράτος να μην έχει αυτή τη σκληρότητα στο να προσπαθεί με νύχια και δόντια να κρατήσει καταπατημένα από αυτό ακίνητα. Θα έπρεπε να επιδείξει ευαισθησία» κατέληξε ο κ. Καραμιχάλης.
Για να γίνει αυτό θα υπάρξει αρχικά αναλυτική καταγραφή των επίδικων ακινήτων και μελέτη και εξέταση των επικαλούμενων από το Ελληνικό Δημόσιο και τον ΟΠΑΙΕ τίτλων ιδιοκτησίας τους ανά την επικράτεια. Θα ακολουθήσει η σύνταξη έκθεσης, στην οποία θα διατυπώνονται σαφώς τόσο τα συμπεράσματα σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ακινήτων, την πραγματική κατάσταση και την αξία τους, όσο και οι σχετικές προτάσεις για την εξωδικαστική επίλυση της υφιστάμενης διαφοράς. Η εν λόγω έκθεση θα υποβληθεί στον υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια